มาตรฐานหน้ากาก: ATSM F 2100

ASTM F2100: เป็นข้อกำหนดมาตรฐานที่ใช้ในการทดสอบประสิทธิภาพของวัสดุที่ใช้ในหน้ากาก และการติดฉลากของหน้ากากทางการแพทย์ การทดสอบมาตรฐานนี้ได้รับการพัฒนาโดย American Society for Testing and Materials (ASTM) 

ในปัจจุบันมาตรฐาน ASTM F2100 ที่ระบุข้อกำหนดด้านประสิทธิภาพสำหรับหน้ากากทางการแพทย์ด้วมีเกณฑ์ดังนี้:

1. Bacterial Filtration Efficiency (BFE): ความสามารถของหน้ากากในการกรองแบคทีเรียในอากาศที่กำหนดไว้ใน ASTM F2100 ต้องผ่านประสิทธิภาพการกรองอย่างน้อย 95% BFE

2. Particle Filtration Efficiency (PFE): ความสามารถของหน้ากากในการกรองอนุภาคจากอากาศที่กำหนดไว้ใน ASTM F2100 ต้องผ่านประสิทธิภาพการกรองอย่างน้อย 95% PFE

3. Synthetic Blood Penetration Resistance: การทดสอบประสิทธิภาพพื้นผิวของหน้ากากชั้นนอกในการป้องกันเลือดและของเหลวอื่นๆในระหว่างการใช้งาน

4. Differential Pressur: เป็นการทดสอบการระบายอากาศว่าหน้ากากอนามัยนั้น ๆ ทำให้ผู้สวมใส่มีความสบายในการใส่หน้ากาก และการหายใจมากน้อยเพียงใด ซึ่งความสามารถของอากาศที่ผ่านในหน้ากากในขณะที่ใช้งานจะต้องคงประสิทธิภาพการกรองที่ระบุไว้ใน ASTM F2100 ซึ่งเป็นมาตรวัดการระบายอากาศของหน้ากาก

5. Flammability: การทดสอบการติดไฟนั้นเพื่อทดสอบว่า หน้ากากอนามัยที่มีการใช้วัสดุเส้นใยทั้งจากธรรมชาติและจาก การสังเคราะห์นั้นสามารถติดไฟได้ และปฏิกิริยาของหน้ากากที่ผ่านการทดสอบมาตรฐานเมื่อสัมผัสกับ เปลวไฟ จะสามารถป้องกันไฟได้อย่างมีประสิทธิภาพระหว่างการใช้งานได้ เพราะฉะนั้นจึงต้องทำการ ทดสอบในเรื่องความเร็วและความเข้มของการลุกไหม้ของเปลวไฟ ตามที่ระบุใน ASTM F2100 ที่ระบุเวลาการลามของเปลวไฟสูงสุดที่ 3.5 วินาที 

หน้ากากทางการแพทย์ที่ตรงตามข้อกำหนดของ ASTM F2100 นั้นได้รับการพิจารณาว่าให้การปกป้องในระดับสูงสำหรับบุคลากรทางการแพทย์และผู้ป่วยในระหว่างกระบวนการทางการแพทย์ ซึ่งมาตรฐานนี้ได้รับการปรับปรุงอย่างสม่ำเสมอเพื่อสะท้อนถึงความก้าวหน้าของวัสดุและเทคโนโลยี